!!! ♣ ပန္းေဗဒါ ႏွင့္ သဇင္ညွာ ♣!!!
ေႏြမိုးေျပာင္း ၊ တဖန္ေဆာင္း
ႏွင္းျမဴေဝ ၊ ရနံသင္း
ေငြသဇင္ ၊ လွအဆင္း
သင္းၾကဴရနံ
အဆင္းခ်ဳ ၊ မက္ပါလို ့
ပင္ေခါင္ယံ ၊ ေဂၚသဇင္
လွမ္းမဝင့္ႏူိင္ဘူးထင္ ။ ။
မလွမ္းသာ ၊ ပင္ယံပန္းကိုမွ
ရင္စခန္းမွာ ၊ ခိုဝင္ေမွးေစေတာ့
မိုက္ပါေပါ့ေလ ။ ။
ေမ့ေဖ်ာက္ ၊ မေျဖသာ
ေတြးေၾကာက္ကာ ၊ ေဝးခြါမုန္းေလမလား
အေျခမတူ ၊ ႏွစ္ကိုယ္ဘဝမို ့
ေနပူပူ ၊ ဘဝလမ္းမွာျဖင့္
ေျခမထူ ၊ သဇင္ညွာမင္းရယ္က
နင္းေလွ်ာက္ႏိူင္ရဲ ့လား ။ ။
အျမင့္ရယ္စံ ၊ ပင္ယံနန္းမွာလ
ခက္ညြန္ ့ျဖာယံ ၊ဝင့္ထယ္တင့္ေပလွ
ျပိဳင္မမွီ ၊ စံေနပန္းေပမို ့
ျမတ္ႏူိးေသာ္ ၊ တမ္းတမွန္းေရာ္လည္း
တန္းဖိုးေနာ္ ၊ ေခ်မျဖတ္ႏိူင္ေပါ့
မိုးေခါင္ယံ ၊ ပင္ယံထက္မွာျဖင့္
ျပစ္ကင္းစြာနင္ ၊ ေနရစ္ေပေတာ့
ခ်စ္တဲ့သဇင္ညွာ ။ ။
ေနေလေပါ့ ၊ သဇင္ညွာ
ေမာင့္ဘဝလည္း ၊ ေဗဒါပမာ
ေမ်ာခ်င္တိုင္းေမ်ာ
ေပါခ်င္တိုင္းေပါ
ဘယ္ေသာင္ ၊ ဘယ္ကမ္း
ဘယ္စခန္းမွာလ
လွဳိင္းပုတ္ကာျဖင့္ ၊ တင္က်န္ရစ္ေလမလဲ
ပန္းေဗဒါ ႏွင့္ သဇင္ညွာ
ေနေလေပါ့ ကမာၻျခားပါဘိ
အျမင့္ရယ္စံ ၊ ပင္ယံနန္းမွာလ
တင့္တယ္စြာနင္ ၊ ေနရစ္ေပေတာ့
ခ်စ္တဲ့သဇင္ညွာ ။ ။
** နီယြန္ ** ကိုယ္တိုင္ေရး ကဗ်ာ
12:35...